Lombok en Flores

Hola!

Weer even verhaaltje van ons! Inmiddels zijn we op het Noordereiland van New Zealand! 3 weken geleden zijn we van Bali naar Lombok gevlogen, waar we werden opgewacht door een honderdtal zwarte taxi’s. Allemaal vragen ze de hoofdprijs, maar garanderen ze je natuurlijk “cheapest price, only for you my friend”. De reguliere taxi’s zijn eenderde van de prijs van de zwarte taxi, maar mogen niet op de toeristische plekken komen..😅 Daar kwamen we achter nadat we via een app een reguliere taxi hadden geboekt. Gelukkig hadden we veel geluk met onze taxichauffeur! De beste man had zijn bedrijfsjasje uitgedaan, taxi verstopt, naam bordje gemaakt en liet via FaceTime zien hoe hij eruit zag. Uiteindelijk vonden we hem en nadat hij een aantal andere had afgekocht met geld en sigaretten konden we opweg naar ons volgende verblijf... wat een held! Onze locatie was aan de andere kant van lombok. Een kleine 3 uur en 18 schietgebedjes (hij was niet zo’n held op de weg) later waren we er dan. Aan de voet van de op een na grootste vulkaan van de Indonesische archipel.  Een imposante verschijning zelfs bij het ontbreken van daglicht. 

De volgende ochtend gingen we de tegenoverliggende berg beklimmen. Het uitzicht was fantastisch!! Honderden akkers die overgingen in de Rinjani vulkaan. Onze gids was tevens tomatenboer en nodigde ons uit voor een rondleiding door de akkers. Hier werden met name rode pepers, tomaten, boontjes en knoflook verbouwd. Een kilo rode pepers levert hier 5000 Rupiah op (€0.30)! Na wat rondtoeren op een scooter door de omgeving, verlieten we rustige Noord-oosten en gingen we met onze vertrouwde taxichauffeur naar Koeta. Het surfgebied van Lombok. De eerste dag surfen in de beginnersgolfjes ging aardig. Bibiche had het mogelijk iets eerder (veel eerder en beter 😉)onder de knie, maar zij heeft natuurlijk al veel snowboard ervaring 😇. De volgende dag het echte werk. Op open zee, waar de golven breken op een onderliggend rif. Het succes van dag ervoor bleek te berusten op beginnersgeluk. Staan op een board was een zeldzaamheid, wat niet kon worden gezegd van de salto’s onder water. De volgende dagen nog wat rond gecrosst en strandjes bezocht, voordat we weer voldaan terug vlogen naar Bali. Het lombok uitstapje was een hele goede keus, maar het contrast met Kuta in Bali was des te groter. Vechtend tegen een epileptisch insult door alle flikkerende billboards, snel de volgende dag het vliegtuig naar Flores genomen. Iets waar we allebei al voor de reis erg naar uitkeken. 

Labuan Bajo, een vissersdorpje wat de toegangspoort is tot het Komodo national park. ‘S avonds zoals nagenoeg elke dag weer rijst eten. Deze keer had Chris iets met rode paprika. 1 stukje was echter wat hard, waarbij het na een paar keer goed kauwen prima kon worden doorgeslikt. Ineens keek hij me met 2 grote ogen aan. Zweet uit alle poriën, kwijlend en hevig hikkend. Zijn vingers begonnen te tintelen en hij kreeg braakneigingen. Hij bleek een klein rood pepertje te hebben gegeten in plaats van een gewokt reepje paprika. Na dit hele schouwspel te hebben gezien en het iets afzwakte, probeerde ik ook een snippertje. FIRE! Op dat moment kwam de man waar we onze volgende trip geboekt hadden. Hij zei dat zij zelfs dit een hete peper vonden. Het blijkt de rawit peper te zijn. Op de scoville schaal vinden Nederlanders het meestal pittig tussen de 200-500. Deze peper is 100.000😓

Maargoed, nadat we dit overleefd hadden, de volgende dag de boot op. De boot was iets groter dan verwacht, door verkeerde planning van de Tour-operator. Deze knuppel was ook de gids vergeten in te huren, maar gelukkig kreeg hij iemand om 5 uur ‘s ochtends nog uit z’n bed gebeld. De boot had een kapitein, kok, Engelstalige gids, mechanisien, een extra bootjongen en twee euforische blanken. In 3 dagen voeren we het national park door. We hebben de komodo varanen op twee eilanden mogen aanschouwen. Onwijs grote dieren, de meeste uitgeteld door de hitte. Maar het idee dat deze hagedisjes een buffel eten was toch indrukwekkend. Rond verschillende tropische en onbewoonde eilandjes gesnorkeld met onder andere weer mantaroggen. Een van onze favo’s in de azuurblauwe zee. Het enige wat we continu dachten op de boot; we’re so damn lucky! Wat een prachtige uitzichten, met de liefste bootcrew die we ons hadden kunnen wensen. ‘S avonds werd er met een klein bootje verse vis gevangen voor het avondeten. Chris vond het leuk om een keer mee te gaan vissen. Voordat het überhaupt gevraagd was, stonden ze al met de ‘hengel’ klaar. Et viola, natuurlijk beide een visje kunnen vangen! De boottocht was een van de beste tochten ever, echt fantastisch!!

Allebei lichtelijk getreurd omdat de boottocht was afgelopen, ging we de volgende dag voor de laatste keer duiken. Het koraal immens, kleurrijk en gezond en heel veel grote en bijzondere vissen en onwijs veel schildpadden! Helaas kunnen we daar de foto’s nog niet van laten zien. De laatste dag hebben we doorgebracht op de scooter om het af te leren. Tijdens de rit hield de weg echter even op en moesten we door een klein riviertje, ging prima. Echter besloot een tropische regenbui ons te vergezellen op de weg naar een waterval die we ons hadden laten aanraden. De waterval was echt een hele wandeling en natuurlijk hadden we daar het beste schoeisel voor uitgekozen; slippers! Na drie keer de grond bijna te hebben geknuffeld, kwamen we bij de waterval aan.. gelukkig was dat echt totaal niet de moeite waard en zijn we gelijk weer omgedraaid. Op de terugweg was hetzelfde riviertje inmiddels een stuk uitdagender geworden met de scooter en waren er nieuwe riviertjes ontstaat. Al en met al een hele uitdaging, maar hierdoor ook makkelijk te onthouden als ons laatste scootertochtje. 

De laatste dag stuurde een collega van Chris een berichtje dat hij ook in Indonesië was. Hij zou die dag naar Flores gaan en uiteindelijk zat hij nog in hetzelfde hotel! Na een gezellig sushi avondje met een paar biertjes dan toch echt de laatste nacht op deze bijzondere en mooie plek. 

Inmiddels dus net aangekomen in Nieuw-Zeeland. We hebben ons de eerste dagen weer goed laten verwennen door de heerlijke kazen en wijnen. We genieten van het westerse maar ook boerse leven hier. 

Liefs uit Nieuw-Zeeland (wat overigens is vernoemd naar de provincie zeeland, door onze Abel Tasman die hier als eerste Europeaan bij dit eiland aankwam, wie van jullie wist dit? 😏)