The beginning!

Hola,

Na ruim 28u te hebben gereisd, dan eindelijk aangekomen in Borneo. Uiteraard een taxi vantevoren geboekt om niet voor verrassingen te komen staan. Gelukkig zijn dit soort reserveringen niets waard hier en was de volgende optie een taxi van de straat. 

Het hotel maakte veel goed. Het toilet lekt het ruikt naar grootmoeders onderbroek en is gelokaliseerd in een zuiver Maleisische volksbuurt. Na een goede nachtrust samen de stad verkennen.  De eerste stop was de grote markt, wat een van de topattracties in de stad is. Helaas kon de stapels kippenpoten de geur van het open riool niet verbloemen. Al kokhalzend ging Bibiche (gevolgd door mij al gierend van het lachen) door de markthal. Na een paar uur door de stad hebben gestruind op tijd naar bed en klaar maken voor ons eerste hoogtepunt (letterlijk). 

6.20u opgehaald door de taxi en op weg naar Mount kinabalu, de hoogste berg van Maleisië. De chauffeur bleek een verre oom van Max Verstappen, alleen dan zonder geldig rijbewijs. Uiteindelijk heel bij de start van onze trail aangekomen, stond er een wandeling op van 6km, met ruim 1100 hoogtemeters. Na 5 uur te hebben geklauterd over stenen gammele trappen en nog meer stenen kwamen we als eerste boven. Misselijk vanwege de ijle lucht, natgeregend en licht onderkoeld snel een douche nemen. De douche werd verwarmd met zonne-energie, alleen had de zon helaas niet geschenen.. de gezellig huisrat kwam ook een kijkje nemen voordat we begonnen aan de uitleg van de volgende dag.  Na de uitleg een hapje gegeten en om 19.00 uur naar bed, gezien de wekker om 01.45 stond voor de wandeling naar de top. 

Om half drie stonden we helemaal klaar (drie lagen kleding aan, head-torche op) en toen begon het zware gedeelte. Althans dat dachten we. De eerste 700m stegen we 500 verticale meter! En de lucht werd steeds ijler. 05.00 op de top aangekomen, duurde het nog een klein uur voordat de zon daadwerkelijk zou opkomen. Met een temperatuur onder het vriespunt duurt en klachten van hoogteziekte duurt dat dan best even. Zonsopkomst was prachtig en het bijkomende uitzicht op ruim 4km hoogte, maakte alle kwaaltjes weer goed. 

Toen een korte afdaling om te starten aan de hoogste via ferrata (een klimtechniek, ontwikkeld in de tweede wereldoorlog over metalen pinnen en plankjes die in de bergwand geslagen zijn) van de wereld. Chris mocht als eerste van van mij, waarbij hij over de bergwand naar beneden moest lopen tot 90gr en een afgrond van 600m. Gelukkig heeft Chris geen hoogtevrees maar hij bleek wel allergisch te zijn voor hoogte zoals hij zelf zei. Tot grote hilariteit van mijzelf.

Het klimmen was supertof maar op sommige momenten zwaar of een beetje spannend. Halverwege moesten we een stuk door de jungle 'lopen', wat bestond uit je weg banen door ongerepte natuur. Totaal gebroken werd ons toen nog even gevraagd 300m tegen een rotswand op te klimmen.. 

Uitgeput mochten we toen beginnen aan de grote afdaling. Hierbij begon het na een kilometer te regenen. En nee geen Hollands buitje, maar een flinke tropische bak water kwam uit de lucht vallen. De paden veranderde in rivieren (letterlijk), wat het afdalen loodzwaar en moeizaam maakte. Voor de start werd ons aangeraden om wandelstokken te huren, we twijfelde op dat moment of dat we echt nodig was of alleen beetje geldklopperij. Die wandelstokken hebben letterlijk ons leven gered. Uiteindelijk na 14 uur klimmen en afdalen bereikte we onze bus. Volledig verzopen maar erg voldaan. Op de weg terug zagen we nog een modderstroom die de snelweg een deel blokkeerde en de elektriciteit-palen uit de grond had getrokken. De rivier was buiten zijn oevers getreden en 7 dorpen zijn overstroomd. Prima weer dus om een dagje te gaan wandelen. 

Momenteel lopen we krom van de spierpijn. We kunnen geen trap op of af zonder te grimassen van alle pijntjes. Elkaar op een onverwacht moment een zetje geven is verheven tot nationale sport. 

Vandaag zijn we naar Sandakan gevlogen om in de aankomende dagen orangutans  te zien en de jungle in te trekken. 

Toedels! En we zullen proberen de volgende update korter te houden.